Sofie's blog

​

In mijn praktijk draait veel rond voelen, aanraken, vertragen. Maar woorden zijn ook een vorm van aanraking — een manier van delen die even zacht en eerlijk kan zijn.

Deze blog is mijn manier om een van mijn kernwaarden, sharing,  een plek te geven. Niet als marketing, niet als therapie, maar omdat mijn uitgangspunt mens-tot-mens contact is.

Ik schrijf over mijn werk, mijn eigen processen, mijn mislukkingen, mijn aha-momenten. Over hoe het is om hulpverlener te zijn en tegelijk ook gewoon mens.

Geen grote wijsheden, maar kleine eerlijke stukjes. Rauw soms. Onlogisch. Rommelig. Maar dat is ook hoe het leven beweegt.

Je bent welkom om mee te lezen.